Historia
Początek Welskiego Parku Krajobrazowego
W 1995 roku wojewoda ciechanowski utworzył na terenie 3 gmin: Lidzbark, Rybno i Płośnica (dawne województwo ciechanowskie) Welski Park Krajobrazowy o powierzchni około 16 tys. ha. Teren ten pierwotnie był utworzoną w 1990 r. otuliną Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego. Niedługo później, w 1996 roku wojewoda toruński utworzył na terenie gminy Grodziczno (ówczesne województwo toruńskie) park o identycznej nazwie, który obejmował obszar około 4 tys. ha. Do końca 1998 roku parki te administrowane były przez powołaną w 1996 roku Dyrekcję Welskiego Parku Krajobrazowego.
Po reformie administracyjnej w 1999 roku obydwa graniczące ze sobą parki krajobrazowe znalazły się w nowym województwie warmińsko-mazurskim, co pozwoliło na połączenie tych obszarów i ujednolicenie administracji w jednostkę funkcjonującą do dzisiaj jako Welski Park Krajobrazowy.
Co chronimy?
Welski Park Krajobrazowy utworzony został dla ochrony krajobrazu i przyrody środkowego odcinka doliny rzeki Wel. Obszar wyróżnia się urozmaiconą, polodowcową rzeźbą terenu, z malowniczymi wzgórzami morenowymi, pomiędzy którymi silnie meandruje rzeka Wel.
Powierzchnia Welskiego Parku Krajobrazowego to 20 023,34 ha. Położony jest na południowo-zachodnim skraju województwa warmińsko-mazurskiego, na terenie dwóch powiatów: działdowskiego i nowomiejskiego. W najbliższej okolicy Parku znajduje się 7 obszarów chronionego krajobrazu, które stanowią otulinę Parku o łącznej powierzchni 16 282,58 ha.
